Խոհարարության հմայքը կայանում է նրանում, որ խոհարարը կարող է ցանկացած ապրանք վերածել յուրահատուկ ուտեստի: Այս արվեստը հասնում է իր գագաթնակետին ավանդական ճապոնական խոհարարության մեջ, որտեղ նույնիսկ ամենավտանգավոր բաղադրիչները վերածվում են նրբաճաշակ դելիկատեսների: Նման ուտեստների մեջ առանձնահատուկ տեղ է զբաղեցնում ֆուգու ձուկը․ ձուկ, որը հայտնի է ամբողջ աշխարհում իր մահացու թույնի և միևնույն ժամանակ հիանալի համի շնորհիվ, այն աշխարհի ամենաթանկ և էքստրեմալ դելիկատեսն է:
Ավելին՝ ֆուգուն մարդկությանը հայտնի ամենահին մթերքներից է։ Ըստ հնագետների բացահայտումների՝ ճապոնական կղզիների բնակիչները ֆուգու են կերել մեր դարաշրջանից դեռ շատ-շատ առաջ և, դատելով այն փաստից, որ Ծագող Արևի երկիրը դեռ խիտ բնակեցված է, հին ճապոնացիները գիտեն այս ձուկը պատրաստելու գաղտնիքն ու հմտությունը։
Ֆուգուն (կամ նաև հայտնի է որպես «փուչիկ ձուկ») ձկան տեսակ է, որը հիմնականում հանդիպում է Խաղաղ օվկիանոսի և Հնդկական օվկիանոսների տաք և բարեխառն ջրերում։ Այն ստացել է իր անունը վտանգի դեպքում փքվելու ունակության պատճառով․
Այնուամենայնիվ, այս ձկների հիմնական առանձնահատկությունը ոչ թե փքվելու ունակությունն է, այլ մարդկանց համար պոտենցիալ մահացու վտանգը: Շատ տեսակների օրգանները, այդ թվում՝ լյարդը, ձվարանները, աչքերը և մաշկը, պարունակում են տետրոդոտոքսին՝ հայտնի ամենաուժեղ նեյրոտոքսիններից մեկը, որը 1200 անգամ ավելի հզոր է, քան ցիանիդը: Այս թույնը մարդկանց համար կաթվածի և մահվան պատճառ է դառնում, և ներկայումս հայտնի հակաթույն չկա: Մեկ ձուկն այնքան թույն է պարունակում, որ բավական է 40 մարդու սպանելու համար։ Ուստի յուրաքանչյուր ոք, ով ցանկանում է փորձել այս ձուկը, բառացիորեն վստահում է իր կյանքը ֆուգուն պատրաստող խոհարարին։
Բազմաթիվ թունավորումների պատճառով 17-րդ դարում ճապոնական իշխանությունների կողմից ֆուգուն պաշտոնապես արգելվեց օգտագործել, սակայն ժամանակի ընթացքում խոհարարական հմտությունների և տեխնիկայի զարգացման հետ մեկտեղ ձուկը վերադարձավ սեղաններ՝ դելիկատեսի տեսքով: Այսօր ֆուգուն ճապոնական բարձրակարգ խոհանոցի խորհրդանիշն է, որը պատրաստվում և մատուցվում է միայն բարձրակարգ խոհարարների կողմից, ովքեր անցել են հատուկ վերապատրաստում և քննություններ։
Ֆուգուն պատրաստելը շատ նուրբ և ոսկերչական արվեստ է, այն պատրաստելու համար խոհարարը պետք է հետևի 30 խիստ հաջորդական քայլերի, որոնցից նույնիսկ մեկի խախտումը կարող է հանգեցնել լիցենզիայի կորստի կամ ինչ-որ մեկի մահվան: Պատրաստման գործընթացը սկսվում է նրանից, որ խոհարարները կենդանի ձուկ են վերցնում ակվարիումից և մուրճով հարվածում նրա գլխին: Հետո պետք է արագ և ճշգրիտ հարվածներով կտրել լողակները, առանձնացնել բերանի մասը և սուր դանակով բացել ֆուգուի փորը։
Այնուհետև զգուշորեն, որպեսզի չվնասվեն, հանում են թունավոր օրգանները և դնում դրանք կողպեքի տակ պահվող հատուկ տարաների մեջ։ Դրանցից ազատվում են ինչպես ռադիոակտիվ թափոններից՝ այրման միջոցով:
Թունավոր մասերը հատուկ դանակով հեռացնելուց հետո ձուկը կտոր-կտոր են անում, ապա լվանում ջրի տակ՝ բոլոր տոքսիններն ու արյունը հեռացնելու համար։ Այնուհետև ձկան ֆիլեները կտրվում են բարակ թափանցիկ շերտերով և մանրակրկիտ լվացվում հոսող ջրի տակ, որպեսզի վերջապես ազատվեն մնացած արյունից և հավանական թույնից:
ֆուգուից պատրաստվող ամենահայտնի ուտեստներից մեկը ֆուգու սաշին է։ Հում ձկան մարգարտե կտորները թերթիկներով շարվում են կլոր ափսեի վրա։ Ձուկն ուտում են՝ շերտերը թաթախելով պոնզու սոուսի մեջ։
Թունավորման վտանգը հաղթահարվում է՝ այս նրբաճաշակ ուտեստի յուրահատուկ համն ու հեղինակությունը, ինչպես նաև դրա պատրաստման հմտությունն ու արվեստը տեսնելիս: Ավելին, շատերի համար նման վտանգավոր սնունդ ուտելը մշակութային և սոցիալական դրսևորման ձև է, խիզախության դրսևորում և արտասովոր բան զգալու ցանկություն։ Իսկ դուք կցանկանայի՞ք ուտել Ֆուգու։